نکاتی درباره دستورالعمل ارتباطات تجاری در رسانههای صوت و تصویر
به نام خدا و یاد امام مهدی
نکاتی درباره دستورالعمل ارتباطات تجاری در رسانههای صوت و تصویر
در سالهای اخیر توجه به بحث ارتباطات و داشتن روابط موثر و اثربخش، در دستورکار بازاریابان بوده است. یکی از موضوعات که در تفکر و عمل بازاریابی رشد یافته است، بازاریابی رابطهای است. این موضوع با مفهوم و فعالیتهای مربوط به مشتری مداری و حفظ روابط بلندمدت و داشتن ارتباطات کارآمد با مشتریان شناخته میشود. بنابراین مدیریت ارتباطات تجاری هرچند مفهومی پیچیده است اما در راستای بهبود و توسعه کسبوکار بسیار حائز اهمیت است. ارتباط با شرکای تجاری (PRM) در حقیقت یک راهبرد تجاری برای بهبود ارتباطات بین شرکتها و شرکای آنهاست و در سازمانها و شرکتها اهمیتی استراتژیک دارد، بهطوری که مدیران تمایلی روزافزون به ارزیابی دوباره روابط سازمانشان با ذینفعان دارند؛ بهویژه توسعه و بهبود مستمر فناوری اطلاعات، ارتباطات و تجربیات مبتنی بر ارائه مدلهای نوآورانه خدمت، مدیریت ارتباط با شرکا و ذینفعان را بهعنوان مقولهای پیشگام در مدیریت استراتژیک معرفی کرده است. بهطورکلی نوآوری در کسب وکار، ابزار رقابتی قدرتمندی برای مقابله با رقبا محسوب میشود. حوزه تبلیغات دیجیتال در رسانههای صوت و تصویر، که محصول رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات است، بهرغم قدمت نهچندان طولانی به سرعت درحال پیشی جستن از شیوههای سنتی تبلیغات است. این رشد روزافزون و سرعت توسعه فناوری، رویکردی نوین در تنظیمگری را نیز میطلبد. راهبردهای کسب وکار از دهه 1980 در بسیاری از نقاط جهان تغییر کرد. در منبع این تغییر، موجی از سیاستهای آزادسازی که با راهبردهای اقتصادی جدید در بافت جهانیشدن تنیده شده بود و تغییرات سریع مبتنی بر فناوری که جهانی تازه را با قابلیتهای ارتباطی متنوع فراهم میآورد. در بسیاری از کشورها، نظام تنظیم مقررات و قوانین توسط ترکیبی از مالکیت دولتی وگروههای کسب وکار واجد مجوزهای دولتی که ملزم به تبعیت از قوانینی هستند که قدرت آنها را به عنوان گروه رسانهای کاملاً مستقل محدود میکند به کار گرفته میشود. در ایران«سازمان تنظیم مقررات رسانههای صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی» در جهت این رویکرد و سهولت دسترسی رسانهها به مجموعه مقررات مرتبط با این حوزه و با هدف تدوین مقرراتی که نسبت به وضع موجود قابلیت اطلاق داشته باشد، با توجه به مقررات موجود و متولیان تبلیغات، مسائل مرتبط با حوزه تنظیمگری خود در این موضوع را بررسی کرده و علاوه بر گردآوری موضوعات مهم و مرتبط در قوانین و مقررات کشور، اقدام به تدوین «دستورالعمل ارتباطات تجاری در رسانههای صوت و تصویر فراگیر» کرده است.
نکاتی را برای بهتر شدن و سهولت اجرا ارائه میشود:
- بهتر است در فصل اول تعاریف در قسمت5-1 تبلیغات گمراه کننده به جای واژه مخاطب واژه مشتری قرار گیرد تا بار معنای مشتری بر آن مترتب گردد.
- در قسمت10-1 هم به جای واژه اذن مخاطب، اذن مشتری گنجانده شود.
- در فصل دوم ماده 3 محل تشخیص تبلیغات مغایر با قانون و شرع کجاست؟
- در ماده 6 مفهوم استفاده ابزاری از زنان، مردان و کودکان نامفهوم است؟
- موارد 6 و 9 هم پوشانی دارد.
- در ماده 13 عبارت «سناریو گمراکننده و مقایسهای» مبهم است.
- ماده 40 چگونگی اخذ مجوز از والدین را مشخص نکرده است؟
- ماده 51 واقعیات تبلیغات را نادیده گرفته و اثر تبلیغ تجاری که مشوق برای خرید کردن است را نفی میکند.
- در این دستورالعمل از ردههای سنی فقط به کودک و بزرگسال اشاره شده و حرفی از ردههای دیگر مانند نوجوان و جوان حرفی به میان نیامده است.
10.ماده 63 این دستورالعمل به نوعی تجاهل نویسنده یا نویسندگان از هدف را به دنبال دارد؛ اینفلوئنسرها(افراد تاثیرگذار) به دلیل نفوذی که روی دنبال کنندگان خود دارند، یکی از بهترین گزینهها برای بازاریابی و تبلیغ محصولات یا خدمات یک برند هستند. این افراد زمان زیادی را صرف جلب اعتماد مخاطبان خودشان کردهاند و حرف آنها بهنوعی سند و تاییدکننده کیفیت و اعتبار برند شما است.
11. ماده 92 ملاک تشخیص تخلفات را معاونت تنظیم بازار و توسعه کسب وکار بیان کرده است ولی در وظایف این معاونت نامی از پایش و نظارت نیامده است!
من الله التوفیق